Norah's Diary

"ฉันมีหลักฐานและมันก็เห็นฉันคาตา คุณคิดว่าฉันจะรอดจากพวกนั้นได้ง่ายๆรึไง ถึงฉันรอดมาในตอนนั้นแต่ก็ใช่ว่าจะปลอดภัยได้ตลอดนะ"
"แล้วคุณคนเดียวคิดว่าผมปกป้องไม่ได้งั้นเชียว"

ความเงียบปกคลุมร่างสองร่างที่จ้องตากันด้วยความเครียด ใช่เรื่องนี้ไม่ได้ตัดสินกันง่ายๆ เธอรู้ดีตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้น เธอหนีไปไม่ได้ หรือหนีแค่ไหนก็ไม่พ้น หลักฐานคามือและคาตา เธอมีศัตรูที่ไม่สามารถมองเห็น มันเป็นเหมือนเงาที่ตามรั้งตัวเธอไปตลอดเวลา นอร่าห์ไม่อยากคิดว่าเธอจะใช้ชีวิตต่อไปด้วยความระหวาดระแวงที่ไม่สามารถจัดการได้งั้นเหรอ ถ้าเธอแจ้งตำรวจในทันที อีกไม่กี่ชั่วโมงหรอก ลูกกระสุนได้เจาะหัวเธอเป็นแน่แท้ หลักฐานในกำมือเธอ เธอจะทำกับมันอย่างไรต่อไปดี
 

 

 

เรื่องนี้แก้ไขหลายรอบมาก และรอบนี้จะเป็นรอบสุดท้ายที่แก้แล้ว 
ความคิดเรื่องนี้มันปัดๆๆๆๆๆๆๆอยู่ในหัวตลอดเวลา จนต้องเอามา (ทำไมมันคล้องจองจรุง๕๕)
และหวังว่าจะต้องเขียนให้จบ!!!!!!!


 

:) Shalunla